İlan
nəğməsi
Dişlədi
quyruрunu
Acığından
boz ilan
Qaçan qaçdı,dağıldı.
Yaxalandı
boz siçan.
Yapışdı
boğazından,
Bir
günahsız çarənin
Onsuz
da qorxa-qorxa
Yanından
düz keçənin:
,,Quyruğumu
əzmisən,
Onuncün
bu gündədir,
Görürəm,pis
gündəsən
De
görüm,dərdin nədir?,,
Yazıq,yetm,can
bala!
Buna
kəllə gərəkdir,
Ölümün
ayağında
Şirin
söz nə deməkdir!?
,,Canım
qurban,ay ilan,
Səsinə
aşiq oldum
Elə
gözəl oxudun
Bir
az yaxın durdum.
Gözlərim
məftun idi
Bircə
səni görürdü.
Boz ilan fərəhindən
Quyruğunu
öpürdü:
Görün,dostlar,dünyamız
Neçə
cür rəng alıbdır,
İlanın
ümidləri
Siçanlara
qalıbdır!
İlham
İdrisoğlu Brest 06 01 2011
Комментариев нет:
Отправить комментарий