Qayıdıram,ay ana!

Qayıdıram,ay ana!

Qar ələndi saçlarlma.

Qəbrin üstdə çökdü dizim.

Daş asıldı qıçlarlma,

Zülmət oldu ağlar gözüm

 Yuxu sandım,inanmadlm

 ,,Hanı anam?,,- hey soruşdum.

Qəsdən qalxıb,oyanmadım.

Yastıq üstdə halsız düşdüm.

Öz əlinlə düzəltmişdin.

Hərarətin duyulurdu.

Mənim üçün gizlətmişdin.

Qəlb yanırdı,göz soyurdu.

Nə az imiş göz yaşları.

İnsan necə toxtayarmış.

Qucaqlylb boz daşları.

Xəyallarda axtararmış.

Axtararıram gizli-gizli

Bacılarda nişanələr.

Biri sən tək ala gözlü.

Biri sən tək şirin gülər.

Hərəsi bir təsəllidir

Elə bil ki,rəssammışsan.

Xəyal dolu dünyamıza

Neçə naxış caxlamısan?

Qardaş verdin,payın şirin.

Tək deyiləm bu dünyada.

Anlamıram,nəymiş sirrin.

Çatmadıq  bu murada.

 Təzə daddln nübarını.

,,Nəvə,, adlı var-dövlətin.

Əllərinin qabarını

Sandın rəmzi səadətin.

Yola saldın payız günü

Payız günü qayıdıram.

Unutmaram öyüdünü.

Dedin,,Sənə inanıram,,

Qayıdıram nəfəsini

Ocağından almaq üçün.

Əziz,şirin,şən səsinin

Sədaçısı olmaq üçün.

İlham İdrisoğlu 18.09.2011 Brest.