Əcaib müharibə

                         Əcaib müharibə

     Yəqin bu qeyri adi ifadə         oxucunu  təəccübləndirəcək.Müharibənin gözəli olmaz.Razıyam.Ancaq torpaqlarımızın üstünə çökmüş bu qara müharibə buludu haqqında başqa söz tapa bilmədim.İyirmi ildən çox davam edən nə müharibə,nə sülh vəziyyəti ancaq belə ada layiqdir.Məqsədim olub-keçənləri mülahizə etmək deyil.İsərdim tarix boyu baş verən bütün müharibələrin insanlıqdan kənar bütün xüsusiyyətlərini bir daha xatırladım.Əsarət altında qalan şəhər və kəndlərimizin son kərpicinə qədər sökülməsi,tarixi abidələrin yerlə yeksən olması vandallığın parlaq nümunəsi deyilmi?Dinc əhalinin vəhşicəsinə kütləvi qətli faşizmin əlamətlərindən xəbər vermirmi?Bir dəstə quldur və başkəsənlərin qarşıduran dövlətin başçısı olması bu məntiqsiz müharibədə güdülən məqsədlərin kökünü açıqlamırmı? Hər cür məntiqdən kənara çıxan iradlar ağlı başında olan insanlarınmı dilindən çıxır?Arxa durub dəstək verən ağalar görmürlərmi bu haqqsızlığı?Öz evimizdə bizi günahkar etmək cəhdlərini necə qiymətləndirək?Son yüzilliyin insan üçün ən böyük bəlasına çevrilən narkomaniya və terrorizmin cığırlarından birinin dünyanın cənnət guşələrindən olan Qarabağın sinəsindən keçməsi nə qədər laqeydliyin təzahürüdür?Çox saymaq olar.İndi görün bu əcaib müharibədir,ya yox?...

     Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya?!

Haray çəkir,Laçın bizi səsləyir

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Torpağımda yad nəfəslər əsnəyir.

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Ələsgəri qurban verdik,niyə biz?

Bəd əməli yaxşı bildik,niyə biz!?

Çox dərsləri yaddan sildik,niyə biz!?

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Naxçıvanı ayrı saldıq,barışdıq!

Göyçə getdi,aciz olduq,barşdıq!

Nə dedilər çəpik çaldıq,barışdıq!

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Kəlbəcəri tapdaq etdi yağılar,

Yazılacaq hələ neçə ağilar.

Danışmıram,yoxsa dünyam dağılar.

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Canımızdan canı verdik özgəyə,

Ad qoydular,baxmadılar güzgüyə.

Ağrılarım sığışmayır yer ,göyə,

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Zəngilansız,Qubatlısız qalmışıq.

Evimizdə ,,qaçqin,, adi almışıq,

Müvəqqəti neçə yuva salmışıq!

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Füzulinin adı qalb,özü yox,

Viran olub,babaların izi yox

Yerə dəyib Qarabağım dizi yox

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Əsgəransız,Xocalısız,Ağdamsız,

Kişilik yox,düşmən dinsiz,imnsız.

Dayaq verib,arxa duran amansız!

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Boylanıram,zirvələri kövrəldir.

Murovumu düşmən didir,əridir!

Tərtərimin suyu yaşdır,qəhərdir,

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Torpağından yoğrulmuşuq,neyləyək.

Neçə kərə ovulmuşuq,neyləyək.

Evimizdən qovulmuşuq,neyləyək.

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Hərdən qalxır günbatandan yağışlar.

Damlaları göz yaşımla qarışar.

Bir ağlasaq Araz dolar,Kür daşar!

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Niyə belə amansızsan,qətisən?

Ədaləti doğramağa itisən.

Düyünlərin açılmayır,çətinsən!

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

Şuşa yoxdur,Cəbrayılı vermişik,

Düşmən ilə boş söhbətə girmişik.

Neçə-neçə bəd üzünü görmüşük.

Nə səbəbdən üzüm gülsün,a dünya!?

İlham İdrisoğlu 22.05.2010 Brest

    Əziz həmvətənlər,gördüyünüz kimi bu sətrlər uzaq Belarusiyada yazılıb.Brest yaxşı bilir müharibənin ağrılarını.Tez-tez Brest qalasını gəzəndə ixtiyarsız talan olmuş torpaqlarımız gəlir gözümün qabağına.,,Üzün qara olsun,müharibə,,-deyirəm.Axı səni kim fikirləşib?...İnsan bu dünyaya bununçünmü gəlib?

                              Ey insan!                                                                

                                     ,,Dünya mənim,,-deyən insan

                                      Unutma ki,bir qonaqsan.

                                                  ***

Yaxşılıq et,xeyir dilə.

                                      Keç dünyanı gülə-gülə

                ***

Süleymanlar qılınc çaldı.

Dünya həmin dünya qaldı

               ***

İsgəndərin nərəsinə

Gətirmədi heç kəs sinə.

   ,,Əbədiyəm,,-deyə-deyə 

   Gurban getdi nəfisinə

                  ***

Sev vətəni,sev torpağı

Müqəddəsdir hər ocağı.            

Neyləyirsən o diyarı

   Sinəsində gəzsə yağı!?

   

                               İlham İdrisoğlu Brest   1999 

       

Ağrıyır könlümüz,inciyirik.Cavab tapmaq çətindir...Dünyamız yorulub...

 ◊ Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

Boylandı üfüqdən,yorğun baxışla,

Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

Boyadı göyləri min bir naxışla,

Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

Yorulub,dünyamız baxmır sözünə.

Hey tozu-tüstünü yaxır üzünə.

Yenə də nə isə dəyib gözünə,

Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

Bəlkə də ağlayir gecələr xəlvət.

Ana tək içində eləyir xiffət.

Alovlu könlündə məhəbbət,nifrət,

Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

Bizə hali deyil,o göylər bilər.

Nə vaxt tufan olar,qaynayar sellər.

Yəqin yaxınlaşır qəmlər,nisgillər,

Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

Gələcək, isitsin soyuq suları.

İşığa qərq etsin qaranlıqları.

Oxşasın,qoxlasın ormanlıqları,

Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

Neçə könüllərə həmdəm olacaq.

Neçə dünyalara sevgi salacaq.

Neçə səadətə şahid olacaq,

Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

Üşüyən çiçəklər yolunu gözlər.

Bezər tənhalıqdan cığırlar,izlər.

Qoy bir az dincəlsin istəkli gözlər,

Gün getdi bu axşam,sabah gələcək.

İlham İdrisoğlu Brest 27.05.2010

   Belə bir zamanın övladlarıyıq.Tale payımıza bunu yazıb...,,Əcaib müharibə,,də gördük...Xocalı faciəsini Tanrı yazdı alnımıza...

           Bəyaz qar üstünə qan yağacaqmış...

Nə bilsin, onsuz da yuxusuz qalan

Ana son laylanı çalır bu gecə.

Arzuyla, diləklə, xoş xəyallarla

Körpə balasıyla qalır bu gecə.

Nə bilsin o körpə, ana qoynunda

Vətəndən vətənə pənah aparır.

Axrıncı aşrımın son addımında

Analı günləri bitir, qurtarır.

Nə bilsin o qoca, baba yurduna

Dünən ayaq basıb, çörək tapanlar

Qanlı əlcəyini geyib bir səhər

Adi insanlığı atar, tapdalar.

Nə bilsin ayazlı, ulduzlu gecə

Bəyaz qar üstünə qan yağacaqdır.

Dağların buzunu yuyub-əridən

Bahar yox, odlanan min bir ocaqdır.

Nə bilsin yuxuya gedən qayalar

Səhəri açacaq ah-nalələrlə.

Günahsız körpəni qoruduğuyçün

Tək-tənha qalacaq min güllələrlə.

Nə bilsin uzağı yaxın eyləyən

Aşrımlar, dolaylar, gizli cığırlar

Azadlıq,qurtuluş, həyat yolunda

Dönüb olacaqlar əbədi məzar.

İlham İdrisoğlu Brest, 24.02.2010   18:50

     İyirmi ildir yaşayırıq bu ağrılarla.Bir dəfə internetdə bütün yaxınlarını itirmiş Xocalı cakini Əsli anamızın kiçik video çıxışına baxdım,,Bu dərdi heç düşmənimə də diləmərəm,,-dedi Əsli ana.

           

                                                 Əsli anamıza

                                         Buza dönən qəlbin od tək yandırır.

                                         Buzun belədirsə,odun nə imiş?

                                         Gözündə donubdur o qöş gecəsi

                                         Daрların zirvəsi saçına enmiş.

                                         Gözlərinə qurban,dəryadan dərin

                                         Dənizlər də daşar sən ağlayanda.

                                         Bilmirəm,nə haqqda düşünür qəlbin

                                         O qarlı gecəni xatırlayanda...

                                         Nə deyim,qismətin niyə belədir?

                                         Deyirlər,talelər göylərdən gəlir.

                                         Nədən başlayşm mən,harda susum mən?

                                         Şəkillər yaşayır,baxışlar dəlir.

                                         Hər gözdə min arzu-dilək yaşayır.

                                         Hər baxış ümidlə,fərəhlə gülür.

                                         Faciələr dolu Xocalımızdan

                                         İllərin yaddaşı oyanır,gəlir.

                                       

                                         Səsin titrəsə də duruşun məğrur.

                                         Qoy düşmmən kəlməni bir də dinləsin.

                                         Qatilə bu dağı diləməmək də

                                         Deyil cəsarəti,bilin,heç kəsin.

                                   İlham İdrisoğlu 26.02.2011 Brest

     Kimsə olar yalnış düşünər.Vətən həmişə Vətəndir.Ağrısı da bizimdir,sevinci də...

                    Ey odlar diyarı,Azərbaycanım!

     Ey odlar diyarı,Azarbaycanım!

Odunun közünə qurban olum mən!

Yolunda halaldır son damla qanim

Adının özünə qurban olum mən!

Zirvəsi görünməz uca dağların,

Nərgizdən,lalədən xalça yaylağın.

Gəlir qulağima səsi atlarin.

Təpənə,düzüna qurban olum mən!.

Babak,Koroğlulu dönməz ordusan.

Nizami,Füzuli,Vurğun yurdusan.

Ələsgər sazının ilhamçısısan.

Sazına,sözünə qurban olum mən!

Sinənə vurulan yaralar dərin.

Yağı taptağına dönüb ellərin.

İlhamın qəlbində donub dərdlərin.

Kədərli gözünə qurban olum mən!

İlham İdrisoğlu Brest 1997

◊ ,,Vətən,,adlı sazım qaldı

Ayrılanda bir gün səhər,

O yerlərdə gözüm qaldı.

Ürəyimi aldı qəhər,

Deyilməmiş sözüm qaldı.

Yaddan çıxmaz qum ovduğum,

Gündə yanıb,qaraldığım.

Üstü ilə top qovduğum

Çəmənlərdə izim qaldı.

,,Üçtəpəydi,, qarlı dağım,

Söyüdlükdü güllü bağım.

Vüsalna catmadığım

Neçə güllü yazım qaldı.

İlham,tale bir cığırmış,

Düzlər keçib,dağ aşarmış.

Sinəm üstdə,çalınmamış,

Vətən adlı sazım qaldı.

İlham İdrisoğlu 08.07.2010 Brest

   Xocalı soyqırımı silkələdi bizi,ağlımıza gəlməyən başımıza gəldi.Filmlərdə baxdığımızı gözümüzlə gördük.Halına yandıqlarımızın yerində durduq.Bizə təsəlli verdilər.Bunu yaşamaq çətindir,barışmaq olmur.Nə idi günahı yüzlərlə əliyalın,günahsız insanların?Tale belə qismətlərmi yazarmıış?

              

                              

                                         Xocalım!

                              Arxadan açılan qatil gülləsi

                              Eylədi qəlbini talan,Xocalım!

                              Yırtıcı qurdlarla o qış gecəsi

                              Əli boş ,üzbəüz qalan Xocalım!

                                              ****

                              Açılan səhərə qaldı ümidin.

                              Çağırdın,hay çəkib kömək dilədin.

                              Diz qoyub ayağa dura bilmədin.

                              Üstünü qatillər alan Xocalım!

                                              ***

                              Dəhşətdən dartıldı qaşı dağların.

                              Bir az da ağardı başı dağların.

                              Yaşına qarışdı yaşı dağların.

                              Çaylağı qan ilə dolan Xocalım!

                                               ***

                              Yanan könlümüzdə ağıya döndün.

                              Odlu bayatıya,nağıla döndün.

                              Bir Zümrüd quşuydun,hey yandın,durdun.

                              Qanadını yana salan Xocalım!

                                               ***

                              Ay İlham,Tanrıdan dilə dözümü.

                              Dəhşətlər kor edər ağlar gözünü.

                              Sinəmə basdığım telli sazımı

                              Qanlı mizrab ilə çalan Xocalım!

                               İlham İdrisoğlu Brest 24.02.2010 19:15   

Bu faciə,soyqrım tarixin qanla yazılan səhifələrindəndir.İstərdim ürək sözlərimi hamınlza deyim.Şeirlərlə...

                              

                  A Tanri, möhlət ver...

A Tanrı,möhlət ver,ümid ver bizə,

Şuşa qalasını bir də dolanaq.

İsa bulağından içib doyunca.

Gəlin qayasını seyrə yollanaq.

***

Möhlət ver,ümid ver,kəsmə rəhmini.

Natəvan nənəmin gözü yoldadır.

Qacarı sındırıb, geri qaytaran,

Alınmaz qalanın könlü dardadır.

***

Tərtərə baxıram,qaynayıb axır.

Gətirir dağların ab havasını.

Cırıq keçə üstdə yuxuya gedər,

Qaytar insanlara yurd-yuvasını.

***

Babalar ruhunu yad etsin deyə,

Dikilib dağlara həsrətli gözlər.

Yaralı könlünə nalələr salr

Çoban tütəyiylə oyanan düzlər...

***

Möhlət ver,a Tanrı,xari bülbülə

Yoxsa ürəyini odlar nəğməsi.

Nə yaman ağırmış,necə çətinmiş,

Babalar yurdunda yağı nəfəsi!

İlham İdris oğlu .Brest 20.07.2009.

                           Bayatılarla...

                Əzizim, gülə-gülə

                Ağlaram gülə-gülə

                Gün olsun Azərimə

                Azadlıq günü gələ.

               Əzizim,zaman-zaman

               Çəkilər çisgin,duman   

               Hər dərdə dözmək olur,

               Vətənin dərdi yaman.

                Ə zizim,qoca dağlar!

                Göylərdən uca dağlar.

                Qoynunda yağı gəzir,

                Qovrulur saca dağlar.

                 Bu qala,daslı qala,

                 Baharlı,qıslı qala.

                 Vaqifini ağlayır.  

                Gözləri yaşlı qala.

                 Qarabağ bülbülləri

                 Oxşayır könülləri.

                 Toylarşün qönəələndi,

                 Yas apardı gülləri.

                Ay ellər,bizim ellər

                 Qoynunda gəzim ellər

                 Heç bilmirəm bu dərdınə

                 Mən necə dözüm ellər

                Ilham Idrisoğlu Moskva 1993

          

          

                                 Bayatılar

                        Gözlərim dağa baxdı.

                        Çəmənə,bağa baxdı.

                        Ayrılanda Vətəndən

                        Yaşı sel kimi axdı...

                               Saçları bəyaz dağlar,

                               Quzeyi ayaz dağlar,

                               Gizlənmə duman-çəndə

                               Seyr edim bir az, dağlar...

                        A dünya,qəmli dünya

                        Kədərli,dəmli dünya.

                        Sevincdən ,ya kədərdən

                        Gözümüz nəmli,dünya?!

                           

Mən aşiq bu dünyaya,

Qarışıq bu dünyaya.

İblis kölgə salmasa,

Çatar işıq dünyaya

                           Qurban olum o torpağın

                          Qayasına,boz daşına

                          Qurban olum ataların...

                          Ürək verən baş daşına...

              İlham İdrisoğlu Brest 2011

                      

◊ Bu oğulu doğan ana xoşbəxtdir(Milli Qəhramanımız Mübariz İbrahimovun xatiəsinə)

                  Gülləsindən düşmən yandı,qovruldu,

Pis niyyəti öz başına sovruldu,

Gizləndiyi yuvayacan qovuldu,

Nə çəkindi,nə dayandı-yoruldu,

Bu oğulu doğan ana xoşbəxtdir!

Qanmazlarin haqqlı verdi dərsini,

Xatirlatdı Koroğlunun irsini,

Silkələdi,tutduqları kürsünü,

Bircə anda ağızları ovuldu,

Bu oğulu doğan ana xoşbəxtdir!

Gecə ova çıxanları ovladı,

Yol kəsənin yollarını bağladı,

Qaçdı yağı,sərçə kimi dağıldı,

Geniş dünya başlarına dar oldu,

Bu oğulu doğan ana xoşbəxtdir!

Vətən hissi alov saldı könlünə,

Neçə şirin kəlmə gəldi dilinə,

Geri baxdı-obasına,elinə,

Öz adını ləyaqətlə qorudu,

Bu oğulu doğan ana xoşbəxtdir!

Gözü güldü qatilləri əyəndə,

Daşdan-daşa özlərini döyəndə.

Qəfil güllə sinəsinə dəyəndə,

Vətəninin qayasına sarıldı,

Bu oğulu doğan ana xoşbəxtdir!

İlham İdrisoğlu Brest 20.07.2010

◊ Dağlar19.01.2011

Ulu Tanrı,rəhmin hanı

Çəkilibdir dara dağlar?

Necə yusun günahını

Yada səngər duran dağlar?

***

Damarında donub qani.

Babaların yurdu hanı?

Sinəsində lalə yanır

Başın çalıb qara dağlar.

***

Təslim düşüb,aciz qalıb

Bəd gözlərə tikan olub.

Zirvəsindən qanad çalıb

Qartal qiyyə vuran dağlar!

***

Dünya yaman hala düşüb

Zülmət qara yola düşüb

Könlüm yaman hala düşüb

Bu dərdimə çara, dağlar!

***

Kəkliklərin şən nəğməsi,

Qayaların qabal səsi

İlham üçün müqəddəsdir

Onlar gedib hara,dağlar?!

İlham İdrisoğlu 13.03.2010 Brest

A dağlar!

Dolmuş bulud kimi enib sinənə

Yerinə,yurduna yağım,a dağlar!

Son damla göz yaşım qurbandır sənə

Təki çaylağında axım,a dağlar!

Qısqanclıq edirsən niyə,bilmirəm

Yolları kəsmisən,gələ bilmirəm.

Axan göz yaşımı qəsdən silmirəm

Sulansın ,qoy Qarabağım,a dağlar!

Olsa ixtiyarım zalım dünyada

Gələrəm qoynuna payi-piyada.

Eybi yox,sönsəm də daıda,qayada

Günəşlə üstünə doğum,a dağlar!

Sənədir ümidim,qoru izləri,

Yaylağı,çeşməni,tənha düzləri.

Bir gün səsləyəcək şən bülbülləri

Almalı,heyvalı bağım,a dağlar!

Hərdən elə billəm lap yanımdasan

İlhamın canIndan axan qanısan.

Bizi güzləməyib yadlara qalsan

Yandırar dünyanı dağım,a dağlar!

İlham İdrisoğlu 11 mart 2010 Brest

                    

                       

         Getdi oğulların,qayıtmaq üçün

               Nigaran gözlərin hey yol çəkirdi

Axır ki,qayıtdı övladın,Vətən!

Üzə vurmasan da bu sonsuz dərdi,

Yandin,gizli-gizli ağladın,Vətən!

Aldın qucağına,basdın bağrına,

Qürurla boylandın dağlara sarı.

Yüngül məlhəm oldu sonsuz ağrına,

Qoynuna alanda qəhrəmanları.

Bir-birindən igid,ərən oğullar

Yolunda canını verməyə hazır.

Düşdüyün əzabı görən oğullar,

Qanıyla adını qayaya yazır.

Yolun haqq yoludur,canımız qurban,

Neylirik vətəni biz dilim-dilim!?

Gəlirik ,gözləsin hər elin,oban

İçəcək suyundan quruyan dilim.

Getdi oğulların,qayıtmaq üçün!

Qanı bahasına qorudu səni!

Yaralı könlünü ayıltmaq üçün,

Sonuncu baxışda aradı səni.

Əbədi,müqəddəs bayraq altında.

İsti qucağına döndü oğullar.

Tarix taleyinə zülmət qatanda,

Yolunda məşəl tək yandı oğullar.

İlham İdrisoрlu 07.11.2010 Brest

Gül açan Novruzun solmasın,Vətən!

Oyanıb çəməndə bir səhər tezdən

Gül açan Novruzun solmasın,Vətən!

Səməni cücərdib süfrəyə düzən

Ellərin çörəksiz olmasın ,Vətən!

***

Qışı nisgillisən,gözləri yaşlı,

Kədərli,qüssəli,alnı qırışli.

Eybi yox,baharın olsun yağışlı,

Qəhərdən ürəyin dolmasın,Vətən!

***

Açır sinəsini qarlı quzeylər.

Mələşir,düzlərə qaçır quzular.

Süfrəndə min nemət,şirin ruzu var.

Tale onu səndən almasın,Vətən!

***

Çatıb ulduzlarla qovuşsun deyə,

Tonqallar odlanır,ucalır göyə.

Qəlbində tutduğun min arzu,niyyət

Sönüb ürəyində qalmasın,Vətən!

***

Səhərin şehində çimən bənövşə

Gizlincə əl edir gülən günəşə.

Deyişən aşıqlar durub döş-döşə

Sazını kədərlə çalmasın,Vətən!

***

İlhamın sösü çox,hüsnünə qurban!

Sazına,sösünə,səsinə qurban!

O yanan tonqalın hisinə qurban!

Ellərin tüstüsü qalxmasın,Vətən!

İlham İdrisoğlu Brest 9 mart 2010

◊ O görüşün xatirəsi yandırır.

Hərdən olur, şirin yuxu sanıram.

O görüşün xatirəsi yandırır.

Yada düşür daş oluram,donuram,

O görüşün xatirəsi yandırır.

Səbrim gedib,ümidlərim sarsılıb.

Ürəyimdən qara daş tək asılıb.

Ağlayaram qayasına qısılıb.

O görüşün xatirəsi yandırır.

Nə biləydim bağlarını gəzəndə,

Ağ dumanlı dağlarını süzəndə,

Hicran yaşı quruyacaq gözümdə.

O görüşün xatirəsi yandırır.

Ovucumda bircə icim suyu yox.

Varlığımda qışa dönüb,yayı yox.

Şuşasızam,İlham,dərdin hayı yox.

O görüşün xatirəsi yandırır.

İlham İdrisoğlu Brest 03.06.2010

Şəhidlər

Dünən asta-asta dolandığınız

İzlər yad eyləyir sizi,Şəhidlər!

Yolunda can qoyub,qoruduğunuz

Düzlər yad eyləyir sizi,Şəhidlər!

***

Kür axır sükutla,Araz da dolğun

Kəpəzin,Şahdağın çöhrəsi solğun

Xəzrisi kəsilib,dağğalar durğun.

Xəzər yad eyləyir sızı,Şəhidlər!

***

Sukuta qərq olub Oğuz,Lənkəran,

Qəbələ,Qarabağ,Tovuz,Naxçıvan,

Bakıdan Gəncəyə yol üstdə Aran.

Ellər yad eyləyir sizi,Şəhidlər!

***

Analar ağlayır ananız kimi.

Atalar sizlayır atanız kimi.

Tezliklə qurumaz nisgili,qəmi

Gözlər yad eyləyir sizi,Şəhidlər.

***

Həsrətik Şuşaya,Cıdır düzünə

İsa bulağının qaynar gözünə

İpək örpəyını çəkib üzünə

Saz,tar yad eyləyir sizi,Şəhidlər!

***

Yalanmış bu dünya,bir şirin yalan.

Sinəsi gül-çiçək,urəyi talan.

Sevib-sevilməyə,min haqqı olan

Qızlar yad eyləyır sizi,Şəhidlər!

***

İlhamam,tıtrəyir əlimdə qələm!

Neyləsin odlara qalanan aləm!?

Ürək ağrısından yanıb,bükülən

Dizlər yad eyləyir sizi,Şəhidlər!

İlham İdrıs oğlu Brest 2000

Şəhid anası...

Titrək əllərinlə alıb şəklini

Ah çəkib ağlama,şəhid anası!

Dizlərin üstünə əyib belini

Sellər tək çağlama,şəhid anası!

Baxırsan gəldiyi cığıra,izə.

Quzu otardığı çəmənə,düzə.

Yaralı könlünü hey üzə-üzə,

Dünyanı dağlama,şəhid anası!

Ruhu ildrımda,şimşəklərdədir,

Qarabağdan əsən küləklərdədir,

Həsrətli,ümüdlü ürəklərdədir,

Çox matəm saxlama,şəhid anası!

Nə deyim,nə yazım,qələmim donur?

İlhamın dünyası odlanır,yanır.

Sənin dözümündən düşmənlər sınır,

Qara şal bağlama,səhid anası!

İlham İdrisoğlu 10.10.10 Brest

  Qığılcım ol,Vətən üçün alış sən

Kitab açıbb,vərəqləsən keçmişi,

Tariximi Babəklərdən soruş sən!

Ağqoyunlu,Qızılbaşlar yetirmiş

Millətimin qılıncıyla döyüş sən!

Qılınc çaldı,tarix yazdı oğullar

Dastanları,kitab-kitab yığdılar

Qeyrətindən qorxdu,qaçdı yağılar!

Keçmişimlə qürur eylə,qovuş sən

Nüşabənin nəvəsiyik,unutma

Söz verdinsə,irəli dur,qayıtma

Geri qaçıb düşmənini oyatma

Qolun sınsa,baxışınla vuruş sən!

Tarix yazıb,bu qismətdir payımız.

Özgə üstə işıq salır ayımız.

Nalə çəkir torpaрımız,suyumuz,

Gətirmə,gəl bu minvala duruş sən!

Doğradılar,tikə-tikə kəsdilər

Fırtına tək üstümüzə əsdilər

Bəsdir,qardaş,göz kor edən tüstülər

Qığılcım ol,Vətən üçün alış sən!

İlham İdrisoğlu 12.11.2010.Brest

Xəyallar,ay xəyallar!

                     

                                     Xəyallar,ay xəyallar!

                               Nə yaxşi ki,varsınız.

                               Həsrətli  ürəyimi 

                               Vətənə apardınız.

                    Xəyallar,ay xəyallar!

                    Görünməz körpüsünz.

                    Anali günlərimlə

                    Məni görüşdürdünüz.

                              Xəyallar,ay xəyallar!

                              Bir açiq qapısınız.

                              Bağlansaydınız bir an.

                              Yaşardimi atasiz?!.

                     Xəyallar,ay xəyallar!

                     Hərdən çox odlusunuz.

                     Hərdən yanan ürəyin

                     Bir  içim suyusunuz.

                           Xəyallar,ay xəyallar!

                           Sınmasın qanadınız.

                           Döyün könül qapımı,

                           Müqəddəs qonaqsınız.

                     Xəyallar,ay xəyallar!

                     Ömrümə şahidsiniz.

                     Mən tənha bir yelkənəm

                     Sizsə sonsuz,gen dəniz.

                           Xəyallar ,ay xəyallar!

                           Sinmasin qanadınız,

                           Sizinlə gerçək olur

                           Arzumuz,muradımız...

         İlham İdrisoğlu  Brest yay 2007

◊ Mənim Vətənim var,qibləgahım var17.01.2011

Heç kəs söyləməsin,heç kəs deməsin,

Mənə qürbət eldən vətən olacaq.

İlıq nəfəsindən ürək çırpınıb,

Müqəddəs qoynunda ,gözün dolacaq.

Yorulub ürəyim ,hey haray çəkir

Bacını,qardaşı görə bilmirəm.

Hərdən salamlayıb qohumu,dostu,

Ürək dolusuyla gülə bilmirəm

Köçəri quşlara baxıb səmada,

Körpə uşaq kimi həsəd edirəm.

Hərdən dinləyəndə özüm-özümü

Ürək sızıldayır,deyir-,, Gedirəm,,!

Xoşbəxtəm dünyada indi anmışam

Məmim Vətənim var,qibləgahım var!

Dağlar havasıyla uyuşan gecəm,

Xəzərlə açılan xoş sabahım var!

İllərlə yığışıb bu həsrət,hicran

Ey Vətən qoynuna al övladını

Öpüb torpagını, səcdə edəcək

Kim dadıb ayrılıq,hictan dadınl

İlham İdrisoğlu Brest 04.01.2008

Bu ,,əcaib müharibə,,tarixin imtahanıdır,zamanın hökmüdür.Biz tək deyilik,dünya qanla çalxalanır.Qoy Tanrı bizi bir də belə imtahanlara çəkməsin.Xocalı qanla yazılsa da,yaddaşımızın özəyi olsun,həmişə xatırlatsın bizə tənhalığın,gücsüzlüyün qiymətini...Vətənin başı sağ olsun.

                   

        Qarabağa aparan yol

Qarabağa aparan yol.

Çöhrəsinə buludlardan,

Dumanlardan pərdə salır.

Hərdən baxır oğrun-oğrun.

Küsgün-küsgün haraylayır.

           Qarabağa aparan yol

Əl eyləyir,,burdayam mən,,

Bəs vəfanız haradadır?

Özgəsinə könlüm yatmır

Mənim sevgim Qarabağdır:

,,Seyrə dalaq o dağları

Bir baş çəkək bulaqlara.

Sərinləsin ürəyimiz.

           Sonra düşək yaylaqlara.

           Yox-yox, çirkin deyiləm mən

Kimlər üçün sığal çəkim?

Yuyunuban yağışlarda

Sağ-soluma güllər əkim?

           Qarabağa aparan yol

           Nifətindən,qanqallanıb

           Əzab dolu, qan qarışıq

           Körpə ayaq izlərinin

           Dəhşətini gizlətməkçün.

           Anaların yerdə donan

           Heyrətini gizlətməkçün

           Babaların tapdalanmış

           Qeyrətini gizlətməkçün.

           Qarabağa aparan yol

           Gördüyüylə barışmaqçün

           Tənhalığı sirdaş seçib.

           Dəhşətlərdən yanmamaqçün

           Neçə qanlı yaşlar içib.

           Qarabağa aparan yol

           Tək dolanır obalari.

           Yovşan yığıb dəstə-dəstə

           Hey çiləyir babaların

           Qəribsəyən qəbri üstə

           Qarabağa aparan yol

           Görür Ağdam xarabadır

           Sona bülbül çoxdan köçüb.

           Kəlbəcərdən bir əsər yox.

           Sularından düşmən içib.

          

           Qarabağa aparan yol

           Baxışıyla hey soruşur:

           ,,Nə söyləyək Füzuliyə?

           Deyək nədən belə oldu?

           Arazımın sahilləri

           Axı necə qanla doldu?

           Necə deyək Xan babaya

           Şuşa tara həsrət qaldı?

           Xarı bülbül düşmənlərin

           Tapdağında  sındı soldu?

           Bu tənhalıq,bu ayrılıq

           Yazımıdır yığvalımda?

           Yağı hələ çox gəzəcək

           Qubatlımda,Laçınımda?

           Qarabağa aparan yol

           Zəngilanda,Cəbrayılda

           Susuzluqdan yanan dil tək

           Neçə yerə paralanıb.

           Baxmayın ki,fəryad dolu

           Nalələrlə çox sulanıb.

           Qarabağa aparan yol

           Xocalının fəryadına

           Qış səhəri tək yollandı.

           Namərdlərin sözlərinə.

           Inaninca ,ez allandı.

           Qarabağa aparan yol

           Necə dözdü,kül olmadı?

           Naləc qalıb boylananda

           Sinəsində ana-bala

           Qucaqlaşıb uyuyanda.

           Qarabağa aparan yol

           Qayalara qısılaraq

           Ümid ilə işıqlandı

           Ünü yetib əl verincə

           Gördüyündən bir də yandı

           Qarabağa aparan yol

           Kitabdır ki,vərəqləri

           Nalələrlə cilalanıb.

           Hər sətrinə,kəlməsinə

           Neçə haqqsız qan bulanıb

 Qarabağa aparan yol

           Hey boylanır Kürə sarı.

           Toylar üçün qəribsəyib.

           Üzə vurmur ürəyində

           Qərənfilllər dəstələyib.

  Qarabağa aparan yol

           Xatırlayır,hey kövrəlir

           Sürüləri,otlaqları

           Qayalardan süzüb gələn

           Tütək səsli ovqatları.

  Qarabağa aparan yol

            Sevinirdi,kövrəlirdi

            Qayıdanda el yaylağa

            Necə dözsün on illərdən

            Körpü salan ayrılığa?

           Qarabağa aparan yol

           Düşkünlüyə düçar olub

           Yoğrulduqca yaşda,qanda

           Halsız düşüb,elə bil ki,

           Aralanıb ürək candan...

           Qarabağa aparan yol

           Hey qoruyur ürəyində

           Bir arzunu,xoş niyyəti

           Bir-bir evə ötirəcək.

           Geri dönən bu milləti.,,

           Hicran dağlar ürəyini bu yolun

           Düşmən sıxıb biləyini  bu yolun.

           Ulu Tanrı,ətəyindən tuturuq.

           Yerə salma diləyini bu yolun.

             İlham İdrisoğlu 09.02.2012  Yevlax .Köyük kəndi.

Allah rəhmət eləsin bütün şəhidlərimizə...Tanrı çox görməsin bu niyyəti Qarabağa

Uzaq Belarusiyadan böyük məhəbbətlə...

Murovun ətəklərindən.Soyuq qış gecəsində Yevlax rayonunun kiçicik Köyük kəndindən İlham İdrisoğlu ...fevral 2012