Çərşənbə nağılı

                   Çərşənbə nağılı.

Belini bağlayır, ocağa baxır

Nənəm avaz ilə bayatı deyir.

Çöp çəkir çəpərdən ,qoluna yığır

Aramla,səbr ilə sacı külləyir.

Xəlviri astaca alır divardan

Əliylə buğdanı hey ovuclayır.

Qızlar min həvəslə oxley götürüb

Bayram süfrəsiyçün yuxalar yayır.

Hər dəni,buğdanı keçirir gözdən

Nənəm nənəsindən öyrənib bunu.

Tökür məcməhəyə quru, çərəzdən

Götürür, həvəslə ələyir unu.

Açır sandığını,tökür boxçanı

Yığır məcməhəyə bütün baxcanı.

,,Ay nənə,deyirdin alma yox daha!,,

,,Ay bala,batırma məni günaha,

Mən dedim tərəzə üsündə yoxdur,

Nənənin boxçası,gizlisi çoxdur.

Kişmişi yediniz sərçələr kimi,

Qozu daşıdınız siçanlar kimi,,-

Nənəm gizlətməyir xoş təbəssümü...

Arxayın,naz ilə gülür nur nənəm

Göz edir babama,,Dur,,-deyir nənəm-

Əl uzat,o yükün altına da bax,

Bilmirəm,qalıbmı gavalı,ya qax?,,

Babam bir anlığa çatır qaşını

Nənəm gülümsəyir,örtür başını.

,,Ay balam,bu evin neçə küncü var?

Həm heyva tapılır,həm fındıq,həm nar,,-

Babam da deyilmiş az aşın duzu

Tökür məcməhəyə fındığı qozu...

Sacın tüstüsündən qaçdiq qırağa

Qoyarmı üzağa durag qovurğa!?

,,Ağrım-buğrum burda qalsın,

Dərdin-ağrım burda qalsın,,-

Odu sönmür bu tonqalın...

Nağıl usun bir nağıldır...

Sağ,salamat,dostlar,qalın

Mən gedirəm Vətənimə

Qovuröayçün,paxlavayçün,

Nağılımı demək üçün

Qəlb dolusu hava üçün...

İlham İdrisoğlu 17 mart 2010 Brest.